Historia szkoły

Historia szkoły

ZAPRASZAMY DO POZNANIA DZIEJÓW NASZEJ SZKOŁY

Szkoła Podstawowa nr 7 pozostaje pierwszą w Polsce „tysiąclatką”, której budowę zakończono w 1959 roku przy pomocy wojska i pracowników czeladzkich kopalń. Kierownikiem Szkoły w 1959 roku został Edward Zwetler pełniący tę funkcję do 1974 roku. Otrzymała ona imię Generała Karola Świerczewskiego i takie imię nosiła do 1990 roku. W roku 1992 dobudowano do niej nowy pawilon, co było związane z możliwością „rozładowania” nauki trzyzmianowej na system dwuzmianowy.
      Dyrektorami Szkoły byli: Edward Zwetler (1959 - 1974), Edward Maczuga (1973 - 1976), Teresa Kaczmarczyk (1976 - 1985), Barbara Strzelecka (1985 - 2005) oraz od 2005 roku Joanna Durdzińska.
      „Wysiłkiem całego narodu zbudujemy 1000 szkół na Tysiąclecie… Sprawa budownictwa szkolnego musi się, znaleźć w centrum zainteresowania całego społeczeństwa: musi się stać sprawą ogólnonarodową” - słowa takie wypowiedział 24 września 1958 roku na XII Plenum KC PZPR Władysław Gomułka, ówczesny I sekretarz Komitetu Centralnego PZPR nawiązując do przypadającej w 1966 roku tysięcznej rocznicy powstania państwa polskiego. Hasłem „1000 szkół na 1000 -lecie państwa polskiego” rozpoczęto w 1958 roku akcję budowy nowych szkół.
      29 listopada 1958 roku z inicjatywy Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu powstał Społeczny Fundusz Budowy Szkół. W latach 1959 - 1965 z pomocy środków społecznych powstało 1107 szkół podstawowych. Szacuje się, że wkład społeczny sięgał około 26 % całości nakładów inwestycyjnych na oświatę w skali całego państwa. W ramach tej akcji zbudowano też ponad 6300 izb mieszkalnych dla nauczycieli. Według niektórych ta społecznie pożyteczna akcja miała też negatywne znaczenie polityczne, bo zmierzała do zdezorganizowania obchodów tzw. Milenium Chrztu Polski przygotowywanych od roku 1956 przez Kościół katolicki

      Zadania postawione przed polskim szkolnictwem zostały zawarte w uchwale III Zjazdu PZPR, który odbył się w dniach 10 - 19 marca 1959 roku, a zawierającej wytyczne dotyczące rozwoju Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej w latach 1959 - 1965. Napisano w niej m.in., że „szkoła polska powinna wychowywać młodzież na świadomych i aktywnych budowniczych nowego ustroju, stwarzającego wszystkim ludziom pracy możliwość dostatniego i kulturalnego życia. Powinna ona wychowywać młodzież w duchu socjalistycznej moralności i głębokiego szacunku dla pracy, jako podstawy życia i rozwoju społecznego oraz dla ludzi pracy, jako twórców wszystkich dóbr materialnych i kulturalnych” a „w latach 1959 - 1965 należy wybudować 27000 izb szkolnych, nie licząc dodatkowego przyrostu, który zostanie uzyskany w wyniku realizacji czynu społecznego dla uczczenia 1000 -lecia Państwa Polskiego”.

     Hasło PZPR, by uczcić tysiąclecie polskiej państwowości przez zbudowanie w czynie społecznym tysiąca nowych szkół znalazło uznanie i poparcie wśród społeczeństwa. W województwie katowickim jednostki Wojskowego Korpusu Górniczego (WKG), jako jedne z pierwszych, wystąpiły z projektem wybudowania na terenie Śląska pierwszej takiej placówki szkolnej przy pomocy Ludowego Wojska Polskiego (LWP). Inicjatywa żołnierzy śląskich została poparta przez Komitet Wojewódzki PZPR (KW PZPR) w Katowicach   i Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej (WRN). Współudział w budowie zadeklarowali również górnicy. Ustalono, że tysiąclecie państwa polskiego uczczone zostanie wybudowaniem nowej szkoły w Czeladzi.
      Główne postanowienia dotyczące budowy nowej szkoły podstawowej imienia generała Karola Świerczewskiego w Czeladzi zawarto w uchwale Nr 28/ 103/ 58 Prezydium Miejskiej Rady Narodowej (MRN) w Czeladzi z dnia 24 października 1958. Gremium to na swym posiedzeniu z udziałem przedstawicieli: Komitetu Miejskiego PZPR, Miejskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu, Komitetu Budowy Szkoły, Inspektoratu Oświaty w Będzinie, WKG i przedstawicieli kopalni „Czeladź” postanowiło:
1. Wybudować w latach 1958 - 1959 Czeladzi - Piaskach nowoczesną 15 izbową Szkołę - Pomnik dla uczczenia Tysiąclecia Państwa Polskiego.
2. Sfinansować koszt budowy środkami społecznymi.
3. Uznać za fundatorów: żołnierzy Ludowego Wojska Polskiego oraz górników.
4. Nadać szkole imię generała Karola Świerczewskiego.
To ostatnie było życzeniem WKG jako fundatora. Generał Karol Świerczewski był ówczesnym wzorem i przykładem do naśladowania dla młodzieży w służbie ojczyźnie ludowej w budowie socjalizmu.

      Uzasadniając tą decyzję stwierdzono, że Czeladź ma bogatą tradycję walk rewolucyjnych „o sprawiedliwość społeczną i lepsze jutro”. Decyzję o budowie nowego budynku szkolnego w Czeladzi podjęto ze względu na brak izb lekcyjnych w czeladzkich szkołach podstawowych. W Czeladzi: na 1 izbę lekcyjną przypadało ponad 70 uczniów. 1 września 1958 roku w szkołach podstawowych uczyło się ok. 3700 uczniów, a według analiz na dzień 1 września 1965 roku w szkołach miało być ok. 4300 uczniów. Dzieci w Czeladzi - Piaskach uczyły się na dwie pełne zmiany w dwóch szkołach podstawowych: nr 5 i nr 6  w 15 izbach lekcyjnych, które musiały pomieścić ponad 1200 uczniów. Szacowało, że w roku 1965 3 szkoły w Czeladzi - Piaskach będą miały łącznie 1300 uczniów. Wskazano też na potrzebę wybudowania w latach 1959 - 1965 trzech nowych szkół z łączną liczbą 41 izb lekcyjnych oraz budynku mieszkalnego dla nauczycieli o 32 izbach. Przyjęto jednak, że w latach 1958 - 1959 jako pierwsza - z tysiąca szkół - Pomników Tysiąclecia Państwa Polskiego zostanie wybudowana Szkoła Podstawowa nr 7 w Czeladzi o 15 izbach lekcyjnych i budynek mieszkalny dla nauczycieli o 32 izbach. Szkołę tę postanowiono zbudować w dzielnicy Piaski, na osiedlu górniczym kopalni „Czeladź” na obszarze o powierzchni ponad 2 hektarów. Nowy budynek szkolny miał być dwupiętrowy, o kubaturze ok. 13 000 metrów sześciennych. Na terenie należącym do szkoły przewidziano również budowę boiska do gier i zabaw, oraz umieszczenie działki szkolnej oraz zieleńców. Budynek składać się miał z: 15 izb lekcyjnych, 3 pracowni (do nauki fizyki, chemii, biologii i robót ręcznych), gabinetu pomocy naukowych, sali gimnastycznej, pomieszczenia rekreacyjnego, biblioteki z czytelnią, świetlicy z jadalnią, kuchni szkolnej, kancelarii kierownika szkoły, pokoju nauczycielskiego, gabinetu lekarskiego i szatni. Miał być on wyposażony w urządzenia higieniczno - sanitarne, wodno - kanalizacyjne i centralnego ogrzewania. Przewidywany koszt budowy wraz z kompletnym wyposażeniem w sprzęt i pomoce naukowe, urządzeniem obejścia, ogrodzeniem oraz budową mieszkań dla nauczycieli oszacowano na ok. 10 100 000 zł, z czego całkowity  koszt  budowy  obiektu  szkolnego w  Czeladzi  miała  wynosić 7 500 000 zł.
       Główni fundatorzy zadeklarowali następujące kwoty: WKG w Katowicach 5 000 000 zł, a 2 200 000 zł kopalnia „Czeladź”. Pozostała część pieniędzy miała pochodzić od innych sponsorów nieokreślonych w uchwale. Przedstawiono tu również harmonogram prac. Ustalono też, że budowa zostanie rozpoczęta 27 października 1958 roku, a wmurowanie kamienia węgielnego nastąpi 23 listopada 1958 roku. Zakończenie budowy przewidziano na 16 lipca 1959 roku, a oddanie szkoły do użytku miało nastąpić 22 lipca 1959 roku.
       Główny fundator budowy szkoły tj. WKG w Katowicach złożył 25 października 1958 roku deklarację fundatorską Wojewódzkiemu Komitetowi Koordynacyjnemu Społecznego Funduszu Budowy Szkół w Katowicach, który reprezentowany był przez zastępcę Przewodniczącego Prezydium WRN Jerzego Ziętka. Suma 5 000 000 zł została podzielona w następujący sposób: 4 200 000 zł - środki pieniężne na budowę szkoły - zobowiązano się przekazać na konto Inwestora, 500 000 zł przeznaczono na wyposażenie szkoły w sprzęt i urządzenia, natomiast na 300 000 zł oszacowano bezpłatną robociznę.
      Podobną deklarację złożyła również kopalnia „Czeladź” zobowiązując się  przekazać  na  konto  Inwestora  środki  pieniężne  w  wysokości 2 030 000 zł, dostarczyć materiały budowlane oraz wykonać bezpłatną robociznę przy zagospodarowaniu terenu budowy, o wartości 150 000 zł. Natomiast po ukończeniu budowy kopalnia „Czeladź” zobowiązała się też pozostać tzw. Komitetem Opiekuńczym, a tym samym fundować najpilniejszym uczniom nagrody w każdym roku szkolnym.
      By wypełnić podjęte zobowiązania szkolne we wszystkich jednostkach WKG powstały społeczne komitety zajmujące się zbiórką funduszy i popularyzacją budowy szkoły w Czeladzi. Całą akcję koordynował Ogólnokorpusowy Komitet Budowy Szkoły w skład, którego wchodziło 12 osób. Jego przewodniczącym został płk Bronisław Szubicza, sekretarzem kpt. Jerzy Lewandowski, a skarbnikiem mjr Józef Nowakowski. W poszczególnych jednostkach WKG m.in. w Katowicach, Dąbrowie Górniczej, Janowie Śląskim czy Bytomiu działały również oddzielne komitety, których 56 członków brało bezpośredni udział w pracach budowlanych.
      W wyniku pracy tych komitetów na budowę szkoły zebrano sumę ponad 4 370 000 zł z czego najwięcej funduszy zebrało Dowództwo WKG, bo ponad 1 120 000 zł. tj. Nazwiska ofiarodawców umieszczono w specjalnej „Księdze Pamiątkowej” przekazanej Miejskiemu Społecznemu Komitetowi Funduszu Budowy Szkół w Czeladzi. Tu warto podkreślić, że żołnierze podejmując te działania podkreślali, że uczestniczą w tej akcji m. in. z powodu potrzeby budowy lepszego jutra, w celu popieraniu rozwoju kultury i techniki.
      Budowa czeladzkiej tysiąclatki była wielkim wyzwaniem dla miejscowej społeczności. Włączyli się do niej też nauczyciele miejscowych szkół i przedszkoli oraz obsługi administracyjno - gospodarczej tych placówek. Zadeklarowali oni przeznaczyć w okresie od 1 stycznia 1959 do 31 grudnia 1965 na Społeczny Fundusz Budowy Szkół 0,5 % wypracowanego funduszu płac tego roku. Zobowiązania w 1959 roku miały wynieść ponad 8000 zł, a w ciągu 7 lat aż 67 000 zł. Zobowiązali się też, że będą dążyć do jak najszerszej popularyzacji inicjatywy gromadzenia funduszy na budowę nowych szkół.
      12 grudnia 1958 roku również aktyw żołnierski z jednostek wojskowych WKG zadeklarował przeznaczyć na budowę szkoły w Czeladzi zarobek z 8 roboczo - dniówek.Z kolei żołnierze ze zmiany „A” i „B” postanowili przeznaczyć na konto Komitetu Budowy pieniądze zarobione za przepracowane w listopadzie i grudniu 2 niedziele i 2 dni robocze. Podobne zobowiązania podjęli żołnierze zatrudnieni w Świętochłowicach. 12 grudnia 1958 roku przekazano Komitetom zarobki żołnierzy z listopada w kwocie 368 000 zł m.in.z  kopalni „Polska” i „Michał”. Ponadto kadra wojskowa zadeklarowała przeznaczyć na potrzeby budowy szkół 3 % od swojego uposażenia i premii przez okres 5 miesięcy, (czyli ponad 3000 zł.), a pracownicy cywilni po 1,5 % z zarobków z 5 miesięcy (tj. ponad 1400 zł).

      We wszystkich czeladzkich szkołach powstały w grudniu 1958 roku Szkolne Koła Społecznego Funduszu Budowy Szkół w Czeladzi. Celem podejmowanych przez nie działań była pomoc młodzieży w gromadzeniu społecznych funduszy na budowę szkoły. Młodzież zobowiązała się zebrać w ciągu 1959 roku kwotę ponad 43 300 zł. Największe kwoty (23% i 27 %) zadeklarowały dwie Szkoły z dzielnicy Piaski: nr 5 i nr 6, które to najbardziej odczuwały potrzebę budowy nowej szkoły. Fundusze na te zobowiązania młodzież szkolna uzyskiwała: ze sprzedaży złomu, makulatury, butelek, dobrowolnych składek oraz z organizacji imprez artystycznych. I tu należy podkreślić, że ta praca społeczna dzieci zakończyła się sukcesem gdyż zadeklarowaną na rok 1959 kwotę zebrano już w czerwcu tego roku.
      Również 20 stycznia 1959 roku pracownicy Zakładów Ceramiki „Józefów” w Czeladzi złożyli swoją deklarację mówiącą o wsparciu finansowym tego przedsięwzięcia. Zadeklarowali oni, iż na potrzebę szkoły przekażą 41 500 zł, które miały pochodzić m. in. ze zobowiązań odprowadzonych od funduszu płac w latach 1959 - 1965 i poprzez produkcję kafli piecowych do budynku mieszkalnego dla nauczycieli
       4 grudnia 1958 Władysław Gomułka uwzględniając zasadność podejmowanych zobowiązań finansowych na rzecz budowanych szkół zwrócił się z apelem do górników. Prosił, aby rozważyli oni możliwość przepracowania dodatkowej dniówki roboczej, a uzyskane sumy i wydobyty węgiel przeznaczyli na budowę szkół. W odpowiedzi na to 25 stycznia 1959 roku załogi czeladzkich kopalń: „Czeladź” i „Czerwona Gwardia” przepracowały taką dniówkę. Obie kopalnie przekazały na budowę szkoły Tysiąclecia w Czeladzi 811 000 zł, a oraz na Społeczny Fundusz Budowy Szkół 1 780 000 zł za 8900 ton sprzedanego węgla. Ogółem górnicy na Społeczny Fundusz Budowy Szkół przeznaczyli kwotę 2 591 000 zł.
      W odpowiedzi na apel Władysława Gomułki kopalnia węgla kamiennego „Czerwona Gwardia” z Czeladzi zadeklarowała ponadto na Społeczny Fundusz Budowy Szkół jeszcze 0,5 % wypracowanego funduszu globalnych płac w okresie od 1 stycznia 1959 roku do końca 1965 roku. W ciągu 1959 roku kwota ta miała wynieść ponad 489 700 zł, a przez 7 lat 3 428 000 zł. Z kolei 31 stycznia 1959 roku pracownicy Spółdzielni Spożywców „Zgoda” w Czeladzi zadeklarowali 0,5 % wypracowanego funduszu płac w okresie od 1 stycznia 1959 roku do końca 1965 roku. Zaoferowali oni również jednorazową kwotę z funduszu zakładowego w wysokości 40 000 zł.
      Z początkiem lipca 1959 roku fundatorzy złożyli meldunki z realizacji swych zobowiązań. Tu należy podkreślić, że wojsko polskie zapewniło odpłatną siłę roboczą, co decydująco wpłynęło na terminowe oddanie szkoły, a do zakupionego przez niego sprzętu i pomocy naukowych należały: pianino, dwa telewizory, cztery aparaty radiowe, aparaty fotograficzne, lampa kwarcowa do gabinetu lekarskiego, księgozbiór lektur szkolnych, komplet instrumentów muzycznych, sprzęt sportowy i inne. Wojsko polskie ufundowało również pomnik, tj. popiersie generała Karola Świerczewskiego, które stanęło przed szkołą. Również kopalnia „Czeladź” wywiązała się z zadeklarowanego wkładu na rok 1959.
      Według „Projektowanych dochodów Wojewódzkiego Komitetu Funduszu Budowy Szkół według miast i powiatów” z 13 grudnia 1958 roku z Czeladzi spodziewano się uzyskać dochód w wysokości ponad 6 000 000 zł., z czego: ponad 5 750 000 zł. miano uzyskać z zakładów pracy, ponad 227 000 od pojazdów mechanicznych (nie sprecyzowano jakich) ponad 29 000 zł. z rolnictwa, a 84 000 zł spodziewano się zebrać z sektora prywatnego. Ogółem za 7 lat miano zebrać ponad 42 000 000 zł.
      Z przekazanej na ten cel sumy ponad 579 000 zł, najwięcej, bo aż 382 000 zł. (65,92 %) ofiarowała kopalnia „Czerwona Gwardia”; ponad 8 % przekazały Spółdzielnia Spożywców „Zgoda” oraz młodzież szkolna z czeladzkich szkół.
      Wkład w budowę szkoły wnieśli również ogrodnicy Czeladzi i Będzina. 3 lipca 1959 roku złożyli oni darowiznę o wartości 5000 zł, na którą złożyło się: wykonanie kwietników w czynie społecznym i obsadzenie ich własnymi kwiatami. Górnośląska Spółdzielnia Ogrodnicza w Katowicach dostarczyła w czynie społecznym własnymi środkami transportowymi materiały potrzebne do urządzenia trawników i ogrodu szkolnego, m.in.: torf, mieszanki traw i komplet narzędzi ogrodniczych dla ośrodka szkolnego. Wartość materiałów i transportu przekroczyła 12 300 zł. Również pracownicy Miejskiej Rady Narodowej w Czeladzi postanowili w czynie społecznym przepracować 3.800 roboczo - godzin, przez co zdołano obniżyć koszt budowy o 22 800 zł. Praca w czynie społecznym, po realizowaniu zajęć służbowych była kontynuowana do chwili ukończenia wszystkich robót.

      Prace związane z budową szkoły - jak podano wcześniej - rozpoczęto 27 października 1958 roku. Uczestniczyła w nich wojskowa grupa robocza 36 żołnierzy, którą w ciągu najbliższych dni zwiększono do 56 osób, a budowę prowadziło Sosnowieckie Przedsiębiorstwo Budownictwa.

       Wmurowanie kamienia węgielnego nastąpiło 23 listopada 1958 roku. W tej podniosłej uroczystości z udziałem przedstawicieli wojska polskiego, miejscowych władz partyjnych, Rady Narodowej, kopalni „Czeladź”, i innych zakładów pracy, brali także udział nauczyciele, mieszkańcy dzielnicy Piaski oraz młodzież szkolna. Uroczystość rozpoczął przewodniczący Komitetu Budowy Szkoły Ignacy Tabaka, a okolicznościowe przemówienia wygłosili: I Sekretarz KM PZPR Jan Kuśnierski i z-ca przewodniczącego Prezydium MRN w Czeladzi Jerzy Mondalski. Podkreślili oni zaangażowanie w akcję budowy szkoły górników, hutników, żołnierzy i całego społeczeństwa Czeladzi. W czasie uroczystości płk Bronisław Szubicz przekazał Miejskiemu Komitetowi Koordynacyjnemu Społecznego Funduszu Budowy Szkół w Czeladzi „Księgę Pamiątkową” ze zobowiązaniami i podpisami 5300 żołnierzy WKG, którzy mieli brać udział w budowie szkoły. Uroczystość zakończono wspólnym żołnierskim obiadem, a następnie występem artystycznym orkiestry wojska polskiego i kopalni „Czeladź”. Ta ostatnia, z inicjatywy jej dyrektora Józefa Michalskiego i przewodniczącego Komitetu Budowy Szkoły Ignacego Tabaki, wykonała też prace przy zagospodarowaniu terenu szkoły związane z: doprowadzeniem wody, energii elektrycznej, założeniem telefonu, wyładunkiem żwiru na łączną kwotę 116 000 zł z czego materiały budowlane wyceniono na kwotę ponad 97 000 zł, a transport i robociznę na ponad 18 000 zł.

     24 grudnia 1958 roku zakończono betonowanie stropów nad piwnicami i rozpoczęto murowanie parteru. Prace wyprzedzały plan budowy, o czym informował Jerzy Galon -  majster budowy, a jednocześnie pracownik Sosnowieckiego Przedsiębiorstwa Budownictwa Miejskiego. Przy budowie szkoły w Czeladzi - Piaskach pracował III pluton VI kompani WKG, który liczył 56 żołnierzy z dowódcą plutonu sierżantem Tadeuszem Górasem. Żołnierze zostali podzieleni na 4 brygady: murarzy, betoniarzy, cieśli i brygadę robót ziemnych.
      14 kwietnia zakończono budowę murów I piętra budynku szkolnego, a już w połowie marca z funduszy kopalni „Czeladź” rozpoczęto budowę domu mieszkalnego dla nauczycieli. Do 27 kwietnia 1959 roku pozostały do zrobienia następujące prace: dach, tynki wewnętrzne i zewnętrzne, wyposażenie szkoły w sprzęt i pomoce naukowe.
      20 kwietnia 1959 roku budowę szkoły wizytował ówczesny I sekretarz KW PZPR w Katowicach Edward Gierek. Również w kwietniu 1959 roku na terenie budowy doszło do spotkania zastępcy przewodniczącego Prezydium WRN Jerzego Ziętka oraz przedstawicieli: WKG, kopalni „Czeladź”, Kuratorium Okręgu Szkolnego Katowickiego, Prezydium MRN   w Czeladzi, Inspektoratu Oświaty w Będzinie, kierownictwa robót budynku i Komitetu Budowy Szkoły. Na spotkaniu ustalono, że wspólnie ze szkołą ma zostać oddany budynek mieszkalny dla nauczycieli i dlatego WKG zobowiązał się dostarczyć dodatkowych pracowników na budowę, a kopalnia „Czeladź” brakujący sprzęt i fachowców do podłączenia szkoły z siecią wodociągową i oświetlania ulicy. Inspektorat Oświaty miał przyspieszyć zaopatrzenie szkoły w sprzęt i pomoce naukowe, a Kuratorium Okręgu Szkolnego dać wskazówki jak urządzić pracownie szkolne. Z kolei Prezydium WRN zobowiązało się czuwać nad przestrzeganiem harmonogramu montażu instalacji urządzeń, elewacji budynku oraz zagospodarowania obejścia szkolnego. Natomiast Prezydium MRN w Czeladzi i Komitetu Budowy Szkoły podjęli się włączyć miejscową społeczność do końcowych prac przy budowie szkoły.
      12 maja 1959 roku zabetonowano strop drugiego piętra. Od 23 kwietnia trwały prace przy budowie kanalizacji sanitarnej i deszczowej. 4 maja 1959 roku Gliwickie Przedsiębiorstwo Robót Elektrycznych z kierownikiem robót Bogdanem Kapelczakiem rozpoczęło prace nad instalacją elektryczną zewnętrzną i wewnętrzną. Od 15 maja trwały prace przy konstrukcji dachu, instalacji urządzeń wodno - kanalizacyjnych, centralnego ogrzewania oraz roboty malarskie, a 18 maja rozpoczęto prace posadzkarskie. W dniu 31 maja 1959 roku nadal trwały prace przy budowie domu mieszkalnego dla nauczycieli, kanalizacją sanitarną, deszczową, instalacją elektryczną i wodno - kanalizacyjną oraz centralnego ogrzewania. Prace nad instalacjami wykonywały Katowickie Przedsiębiorstwo Instalacji Sanitarnych pod nadzorem kierownika robót Gerarda Drozda. 31 maja tego roku Katowickie Przedsiębiorstwo Robót inżynieryjnych pod kierunkiem Franciszka Troki rozpoczęto prace przy zagospodarowaniu terenu wokół szkoły. Natomiast już 8 czerwca 1959 roku w budynku szkolnym ukończono: prace murarskie, dach, tynki wewnętrzne, podłoża pod posadzkę na wszystkich piętrach, wyłożenie terakoty na korytarzach i schodach wejściowych, osadzanie ram drzwi i okien, instalowanie urządzeń wodno - kanalizacyjnych, centralnego ogrzewania, przewodów wewnętrznej sieci elektrycznej i w 50 % prace przy ogrodzeniu terenu.
      21 maja i 8 czerwca 1959 roku plac budowy oglądał płk Jerzy Ziętek, zastępca Przewodniczącego WRN, a 18 czerwca 1959 roku ponownie Edward Gierek oraz Ryszard Nieszporek, ówczesny przewodniczący Prezydium WRN. Stwierdzili oni, że prace wykończeniowe przebiegają planowo, bo końca dobiegało tynkowanie zewnętrzne i wewnętrzne szkoły, prace malarskie i związane z porządkowaniem terenu szkolnego (wykonywane były chodniki, bieżnie) oraz, że w 60 % zaopatrzono szkołę w sprzęt i pomoce naukowe. W domu mieszkalnym dla nauczycieli kończono krycie dachu i tynki wewnętrzne.

     Budowa szkoły trwała łącznie 260 dni. 14 lipca 1959 roku dokonano odbioru technicznego nowego budynku szkoły.
     Na budowę przybyli: płk Jerzy Ziętek, Kurator Okręgu Szkolnego Katowickiego Ferdynand Herok, z ramienia KW PZPR w Katowicach Wincenty Świątek, przewodniczący Prezydium MRN w Czeladzi Jan Kuśnierski, sekretarz Prezydium MRN w Czeladzi Leokadia Romanów, płk Bronisław Szubicz, mjr Józef Nowakowski, mjr Józef Łoboz z WKG w Katowicach, z kopalni „Czeladź” - dyrektor naczelny Feliks Lech, dyrektor administracyjny Józef Michalski, kierownik Samodzielnego Referatu Inwestycji Miejskich   w Czeladzi inż. Antoni Zadroga, z ramienia Miejskiego Komitetu Koordynacyjnego Społecznego Funduszu Budowy Szkół w Czeladzi Ludwik Sapota, z ramienia Inspektoratu Oświaty w Będzinie podinspektorzy szkolni Piotr Zachariasz i Wit Gruszka, przewodniczący Komitetu Budowy Szkoły Ignacy Tabaka, kierownik budowy inż. Jan Morzonek, inspektor nadzoru inż. Marian Krzemień oraz sztab budowniczych. Po zapoznaniu się ze stanem budowy tego obiektu szkolnego komisyjnie stwierdzono, że budynek został wykonany zgodnie z planem.

      W uchwale Prezydium Wojewódzkiego Społecznego Komitetu Budowy Szkół Tysiąclecia w Katowicach napisano, że w dniu 26 lipca 1959 roku oddano do użytku szkolnego pierwszą w Polsce Szkołę - Pomnik Tysiąclecia, która otrzymała imię gen. K. Świerczewskiego. W tym samym dniu oddano również 33 takie nowo zbudowane w województwie katowickim placówek szkolnych, w 29 obiektach szkolnych będących     w tzw. w stanie surowym zawieszono tradycyjną wiechę, a kamień węgielny wmurowano pod 27 obiektów szkolnych.

      26 lipca 1959 roku I sekretarz KC PZPR Władysław Gomułka obecny na uroczystości oddania do użytku szkoły złożył wszystkim podziękowania i wyraził uznanie dla jej fundatorów, tj. żołnierzy i górników. Osobne życzenia osiągnięć w pracy złożył dzieciom  i nauczycielom i także własnoręcznie wpisał się do „Księgi Fundacyjnej…”.
W ramach akcji budowy 1000 szkół na 1000 - lecie państwa Polskiego w Czeladzi zbudowano 2 obiekty z 26 izbami. Koszt ich budowy wyniósł 13 000 000 zł. Pierwszą była oddana do użytku w 1959 roku Szkoła Podstawowa nr 7, a drugą 11 izbowa Szkoła Podstawowa, wybudowana kosztem 5 500 000 zł. Źródła nie podaje jednak nr szkoły. Prawdopodobnie była to Szkoła Podstawowa nr 8 oddana do użytku szkolnego15 października 1963 roku.
      6 czerwca 1965 roku od Kuratorium Oświaty w Będzinie Szkoła otrzymała sztandar. Do grona fundatorów sztandaru należeli również uczniowie Szkoły Podstawowej nr 7. W czasie uroczystości przekazania szkole sztandaru kierownikowi Edwardowi Zwetlerowi gratulacje złożył: I sekretarz KM PZPR, kierownicy czeladzkich szkół podstawowych: nr 1 Stanisława Łakomnik, nr 2 Henryk Mieszczanin oraz nr 4 Helena Szczerbowa, poseł Henryk Ziętek, komendant podhufca Teresa Mandat oraz przedstawiciel Szkoły Podstawowej nr 8.
      W 1990 roku uwzględniając realia nowej rzeczywistości politycznej III RP powzięto decyzję o zmianie nazwy patrona szkoły. Za powód tej decyzji podano: „podważenie wiarygodności postaci”. 24 października 1990 roku Rada Pedagogiczna na swym posiedzeniu podjęła uchwałę o rezygnacji z dotychczasowej nazwy szkoły i o zawieszeniu tradycyjnych obchodów święta patrona. W grudniu 1990 Kuratorium Oświaty i Wychowania w Katowicach (pismem nr OW.XI/Z/0/5011/123/90 z dnia 7 grudnia) decyzję tę zatwierdziło, ale dopiero 18 maja 2005 roku dyrektor szkoły przekazał Harcerskiemu Kręgowi Seniorów ZHP w Czeladzi phm. Jerzemu Krzemień sztandar, otrzymany przez szkołę w 1974 roku, z napisem: „Związek Harcerstwa Polskiego Szczep Drużyn imienia gen. Karola Świerczewskiego w Czeladzi, Hufiec Ziemi Będzińskiej”.

                                                              Marta Schab-Holuk

NAJNOWSZA HISTORIA NASZEJ SZKOŁY: 2009- 2019

Minęło kolejnych dziesięć lat. Zmieniają się uczniowie i pracownicy, budynki szkoły zmieniają swoje oblicze i dzieje się, dzieje...W 2009 roku przystąpiliśmy do projektu "Radosna szkoła" i dzięki temu doposażyliśmy szkołę w zabawki edukacyjne, a na placu szkolnym powstał plac zabaw.  Z inicjatywy Katarzyny Przesmyckiej powstał chór szkolny, nasi uczniowie nagrali w profesjonalnym  studiu płytę, a w kolejnych latach był realizowany autorski projekt "Bliżej muzyki".  W 2014 roku doczekaliśmy się pierwszej uczennicy w historii szkoły ze średnią 6,0 i wzorowym zachowaniem. Za wybitne osiągnięcia i wzorową postawę przyznawana jest, od roku szkolnego 2015/16, indywidualna nagroda- statuetka "Orzeł Siódemki". Natomiast najlepsza klasa otrzymuje statuetkę przechodnią "Diament Siódemki".  Możemy też pochwalić się lodowiskiem, z którego mogą korzystać mieszkańcy miasta, a nasi uczniowie uczą się jazdy na łyżwach. Dla pasjonatów piłki nożnej otwarto nowe boisko. W ostatnich latach każdą salę lekcyjną wyposażono w komputer z dostępem do internetu, co umożliwiło od 2018 roku sprawne wprowadzenie dziennika elektronicznego.  W latach 2016- 2018 realizowano w świetlicy projekt "MegaMisja", który zachęcał dzieci poprzez zabawę do odkrywania dobrych i bezpiecznych stron nowych technologii. Mamy nadzieję, że ta wiedza będzie procentowała przez całe życie. W bibliotece szkolnej też nastąpiły zmiany.  Przystąpiono do programu "Książki naszych marzeń" i zakupiono 170 pozycji książkowych uzupełniających księgozbiór. Z roku na rok rośnie liczba darczyńców, którzy wspomagają bibliotekę ofiarowując książki. Wymienione zostały komputery, z których będą mogli korzystać uczniowie i zmieniony został program do obsługi biblioteki. Postępują prace przybliżające nas do wypożyczania elektronicznego.  Został przeprowadzony kapitalny remont  budynku pawilonowego, zorganizowano pracownię języka angielskiego dla uczniów klas I- III.
i sukcesywnie remontowane są pomieszczenia w dużym budynku.  Dzięki udziałowi w projekcie "Każdy ma szansę na sukces" mamy dobrze wyposażoną pracownię przyrodniczą i fizyczno- chemiczną. Wzbogaciliśmy się o tablice multimedialne, laptopy, pomoce dydaktyczne do przyrody, biologii, fizyki i chemii. Realizujemy w bardzo ciekawy sposób współpracę ze środowiskiem lokalnym organizując od 2016 roku "Piknik Rodzinny".  Spotykamy się ze wszystkimi chętnymi podczas corocznych imprez plenerowych, ktore cieszą się wielkim zainteresowaniem. Zebraliśmy już około 40 tysięcy złotych! Dzięki tym pieniądzom nasza szkoła jest coraz nowocześniejsza.
Podczas prac porządkowych wokół szkoły, w 2017 roku, znaleziono i odkopano pocisk artylryjski z aktem erekcyjnym w środku. Będzie on pierwszym eksponatem będącej w planach Izby Tradycji. W 2017 roku historia naszej szkoły zatoczyła koło- znowu jesteśmy szkołą ośmioklasową.  

PRACOWNICY SZKOŁY

1. KIEROWNICY I DYREKTORZY PIERWSZEJ TYSIĄCLATKI

Zwetler Edward nauczyciel matematyki i fizyki pełnił funkcję dyrektora w okresie
                            od 01. 09. 1959 do 31. 08. 1974 r.
Maczuga Edward nauczyciel wychowania fizycznego pełnił funkcję dyrektora
                            w okresie od 01.09.1974 do 31. 08. 1976 r.
mgr Kaczmarczyk Teresa nauczyciel historii pełniła funkcję dyrektora w okresie
                            od 01. 09.1976 do 31. 08. 1985 r.  
mgr Strzelecka Barbara nauczyciel języka polskiego pełniła funkcję dyrektora
                             w okresie od 01. 09. 1985 do 31. 08.2005 r.
mgr Durdzińska Joanna nauczyciel edukacji wczesnoszkolnej pełniła funkcję
                            dyrektora  w okresie od 01. 09 2005 do 31.08. 2015 r.
mgr Polak Artur nauczyciel języka polskiego pełni funkcję dyrektora od 01. 09. 2015 r.

2. ZASTĘPCY KIEROWNIKÓW I DYREKTORÓW

Krzysztofik Stanisława
Pańczyk Daniela
Bielska Marianna
Spławska Grażyna
Barańska Danuta
Strączek Grażyna
Durdzińska Joanna
Niedziela Dagmara
Bijak Jolanta

3. NAUCZYCIELE ZATRUDNIENI W SZKOLE PODSTAWOWEJ NR 7

Augustyniak Janina
Baczyńska Anna
Bałaga Janina
Barańska Anna
Barańska Danuta
Bareła Tadeusz
Bartoszewska Bożena
Bednarczyk- Mirek Marcelina
Bednarek Dagmara
Białas Krystyna
Bicz Grażyna
Bielska Marianna
Bieniek Ewa
Bierkowska Ewa
Biernacka Irena
Bijak Jolanta
Blukacz Beata
Bogacz- Owczarczyk Wiesława
Bojczuk Joanna
Borzęcka Anna
Borzęcka Marta
Brzezińska- Bartuś Marzena
Buczkowska Dorota
Bytomska Ewa
Celmerowska Aleksandra
Cerkiewnik Anna
Chabior- Gaj Jolanta
Chlewicka Jolanta
Chłosta Anna
Chrapka Jarosław
Cypionka Jadwiga
Cyran Elżbieta
Czajęcka Anna
Czak Bożena
Czapla Magdalena
Czarnecki Jarosław
Czerkies- Bald Dorota
Czerkies Wioletta
Daniek Agata
Dobrowolska Justyna
Duch Katarzyna
Dudała Marianna
Duka Beata
Dulewicz Agata
Durdzińska Joanna
Duster Halina
Dybek Jarosław
Dybowska Anna
Dyczek Krystyna
Dymarska Barbara
Dyszy Stanisław
Dziurka Jadwiga
Feja Bogusława
Ficek Katarzyna
Filipowska Ewa
Frej Mirosława
Frymus Aleksandra
Gacek Halina
Gadecka Katarzyna
Gadecki Marcin
Gadomska Elżbieta
Gajdka Elżbieta
Gawin Renata
Gąsowska Irena
Gęborek Bożena
Godyń Barbara
Godzina Anna
Gola Norbert
Górnik Aneta
Grabarczyk Antonina
Grabda Marta
Graczyk Maciej
Grad Dorota
Grochowska Anna
Grodziska Anna
Grzelka- Łakomik Agnieszka
Grzybowska Jolanta
Haber Jan
Hilarowicz Renata
Holeczek Ewa
Iwanowski Sylwester
Janczar Marianna
Jandała Adam
Jąderko Aneta
Jedzik Grażyna
Jędrusik Joanna
Jędrzejak Agnieszka
Kachniarz Agnieszka
Kacperek Agnieszka
Kaczmarczyk Teresa
Kaczmarek Ilona
Kaczorowska Beata
Kajdas
Kasprzyk- Lubszczyk Iwona
Kipińska Janina
Klatka Katarzyna
Kolczyk Ewa
Kołacz Marzena
Komornicka Olga
Konopska Maria
Kopecki Marianna
Koruba Daniela
Kosińska Agnieszka
Kowalczyk Aneta
Kowalewska Ewa
Krakowiak Zenona
Królik Lidia
Kryczek Alicja
Krzysztofik Stanisława
Krzywdzińska Krystyna
Ks. Biłka Adam
Ks. Gaik Maciej
Ks. Glanowski Janusz
Ks. Lizończyk Mariusz
Ks. Sarlej Marek
Ks. Skipirzepa Zygmunt
Ks. Tkaczyk Łukasz
Ks. Wieczorek Adam
Książek Jolanta
Kubiczek Jadwiga
Kuliga Ilona
Kurowska Danuta
Kurtycz Marianna
Leks Małgorzata
Leks Zofia
Leszczyńska- Polak Ewa
Leszczyński Robert
Lewartowski Stanisław
Lewicka Elżbieta
Lipińska Agnieszka
Lisikiewicz Jolanta
Lisowska Iwona
Łakomska Irena
Łyczek Sandra
Macias Wiesława
Maczuga Edward
Malara Marianna
Małas Mirosława
Mańka Marta
Marchewka Maria
Marszolik Mariola
Martos Jolanta
Matuszek Renata
Michalska Grażyna
Mizgała Janina
Mrozińska Renata
Mstowska Anna
Musiał Izabela
Musiał Klaudia
Niciarz Wojciech
Nidecka Ewa
Niedziela Dagmara
Niedźwiedź Tomasz
Noszczyńska Dorota
Nowak- Wójcik Danuta
Nowak Izabela
Nowak Krystyna
Nowinowska Helena
Odrobina- Gębala Maria
Ogińska- Piątek Magdalena
Okręglicka Beata
Okumska Justyna
Okumski Jacek
Oleszko Agnieszka
Ostrówka Urszula
Olszewska Ilona
Pająk Justyna
Pałasz Iwona
Pańczyk Daniela
Piechowicz- Popczyk Renata
Piech Anna
Pieniążek Karol
Pisarczyk Agata
Polak Artur
Połomska Kornelia
Poterek Joanna
Powałka Jan
Powałka Jolanta
Poźniak Agnieszka
Prucnal Katarzyna
Przesmycka Katarzyna
Pytlarz Józefa
Rams- Ociepka Ilona
Rogowska Aleksandra
Sambor Wacława
Setkowicz- Saternus Agnieszka
Sęk Grażyna
Siemieniec Iwona
Siemieniec Krystyna
Sikora Maria
Skorwider Maria
Sobczak Anita
Sojka Irena
Spławska Grażyna
Stankowski Dariusz
Stecka Sabina
Strączek Grażyna
Struska Aniela
Strzelecka Barbara
Strzemińska Agnieszka
Strycharczyk Małgorzata
Sukiennik Małgorzata
Suwała Anna
Szafarska Jolanta
Szaleniec Zofia
Szerement Jerzy
Szewczyk Grażyna
Szewczyk Joanna
Szopa Ewelina
Szpindler Helga
Szpindler Leonard
Szumski Jerzy
Szymańska Marzena
Szyszka Grażyna
Ślęzak Anna
Ślęzak Barbara
Ślęzak Joanna
Tarnówka Ewa
Tomecka Zofia
Topolska Anna
Tyrakowska Danuta
Urban Agnieszka
Urbańczyk Elżbieta
Wakulewicz- Wcisło Barbara
Wąsowicz Izabela
Wcisło Kazimierz
Wieczorek Andrzej
Wilkoszewska Jadwiga
Wiśniewska Jolanta
Worytko Małgorzata
Wszołek Barbara
Wybraniec Henryka
Zając Leszek
Zapała Urszula
Zwetler Edward
Żółtowska Anna

4. PRACOWNICY ADMINISTRACJI I OBSŁUGI

Bednarczyk Małgorzata
Będkowska Beata
Binko Mirosław
Blechowska Jadwiga
Bobka Ewa
Brudek Marcin
Brzozowicz Krystyna
Budziszewska Izabela
Burzyńska Patrycja
Całka Janina
Cesarz Włodzimierz
Cupiał Ilona
Czaplicka Katarzyna
Czarnik Otylia
Czarnik Wiesława
Czerw Elżbieta
Dąbek Renata
Dębiec Henryka
Droździoł Kamila
Dubik Marek
Dudar Irena
Dulczewska Grażyna
Dworaczek Bożena
Dyssy Henryk
Dyssy Zofia
Dyszy Teresa
Fijałkowska Elżbieta
Firek Urszula
Gąciarz Tadeusz
Galus Teresa
Giera Anna
Godecka Grażyna
Golda Barbara
Grześkiewicz Lucyna
Gulińska Elżbieta
Hess Halina
Jasińska Leokadia
Jasiński Jan
Jaskółka Paweł
Jeleń Barbara
Kaczmarek Anna
Kaczmarek Mariusz
Kańtoch Olga
Klasińska Elżbieta
Kłysińska Barbara
Kopeć Feliks
Kopeć Henryka
Kramarz Eugeniusz
Krawczyk Mariola
Krawiec Tomasz
Kręcisz Halina
Krupa Krystyna
Kruszyńska Małgorzata
Kruszyński Krzysztof
Kruszyński Mirosław
Kubisa Maria
Kuk Małgorzata
Kulak Iwona
Kumor Aleksandra
Kuśmierczyk Bogusława
Kwiecień Jolanta
Lech Elżbieta
Leszczyńska Krystyna
Lisikiewicz Elżbieta
Macikiewicz
Madej Janina
Maksymowicz Teresa
Marczyk Krzysztof
Markiewicz Mariola
Marzec Damian
Marzec Teresa
Marzec Zofia
Masło Włodzimierz
Maślanka Marianna
Materla Kazimierz
Morga Emilia
Mrozik Marion
Mrozowska Ilona
Nabiałek Wanda
Nowacka Bronisława
Nowak Genowefa
Nowak Krystyna
Nowak Sławomir
Nowińska Iwona
Nożownik Natalia
Obradović Ilona
Osiecka Danuta
Otak Teresa
Parka Teresa
Pawłowska Henryka
Pęczek Barbara
Piechulska Teresa
Piejko Beata
Pikuła Henryk
Pikuła Janina
Piotrowska Halina
Prucnal Krystyna
Puto Małgorzata
Pyszkiewicz Anna
Religa Ewa
Rembelska Michalina
Ryba Dorota
Samburska Józefa
Sroka Aneta
Staszałek Lilla
Stawiarz Lucyna
Stehlik Barbara
Stęplewska Krystyna
Stosór Anna
Sulikowska Halina
Szafarz Maria
Szczerba Zbigniew
Sztorc Ewa
Szymanek Justyna
Śmiechowska Urszula
Średniawa Grażyna
Świercz Maria
Treścińska Eugenia
Treściński Jan
Turniak Wiesław
Walczak Lidia
Wasilewska Anna
Wasilewski Bronisław
Waszak Marek
Wiater Adam
Wieloch Małgorzata
Wikiera Gabriela
Wiorek Krystyna
Wiśniewska Maria
Włodarczyk Krystyna
Włosek Barbara
Wojciechowska Elżbieta
Zapałowicz Marzena
Zwetler Helena

Diamentowe urodziny Siódemki

2 września Szkoła Podstawowa nr 7 świętowała w Kopalni Kultury swoje sześćdziesiąte urodziny. Uroczystość była podwójna, bo Siódemka była również organizatorem miejskiej inauguracji roku szkolnego 2019/2020.
Wśród zaproszonych gości byli: przedstawiciele władz miasta na czele z  Burmistrzem Miasta Czeladzi - Zbigniewem Szaleńcem, Przewodnicząca Rady Miejskiej - Jolanta Moćko wraz   z radnymi, dyrektorzy czeladzkich szkół i przedszkoli. Po oficjalnych przemówieniach były piękne życzenia, gratulacje i prezenty dla jubilatki. Uroczyście powitano także czeladzkich pierwszoklasistów.
Nauczyciele i uczniowie SP 7, chcąc uświetnić to wyjątkowe wydarzenie, przygotowali spektakl muzyczny „Do grającej szafy grosik wrzuć”. Była to ciekawa kontynuacja przedstawienia zaprezentowanego podczas gminnej inauguracji roku szkolnego 2017/2018. Spektakl zabrał widzów w sentymentalną podróż, podczas której było i wzruszająco, nostalgicznie i radośnie. Zaczął się z należytą powagą, ponieważ nawiązywał do osiemdziesiątej rocznicy wybuchu drugiej wojny światowej. Kolejny muzyczny przystanek to czasy PRL, tu już było wesoło i z humorem. Dalej narratorzy przenosili publiczność
w kolejne dekady, aż dotarli do współczesnych realiów szkoły, aby zwieńczyć występ podziękowaniami dla nauczycieli.
Młodzi artyści wykazali się nie tylko talentem aktorskim, ale i wokalnym i tanecznym. Przedstawienie spotkało się z bardzo pozytywnym odbiorem, zarówno ze strony zaproszonych gości, jak i najmłodszych uczestników wydarzenia, czyli pierwszaków, którzy bardzo żywiołowo reagowali na występ swoich starszych kolegów.
Na koniec można było oddać się wspomnieniom i obejrzeć pokaz zdjęć przybliżający historię Siódemki, a także zapoznać się z kronikami szkolnymi. Było to wyjątkowe rozpoczęcie roku szkolnego i niezwykle udane urodziny.